نایبان خاص حضرت حجت (ع) در دوران غیبت صغرا، چهار نفر از اصحاب امامان پیشین و از عالمان پارسا و بزرگ شیعه بودند که به «نواب اربعه» شهرت یافته‌اند. اینان به ترتیب یکی پس از دیگری امر نیابت را بر عهده گرفتند. این چهار نفر به ترتیب عبارت‌اند از:
1. ابو عمرو عثمان بن سعید عمری (م 260 – 267).[1]
2. ابوجعفر محمد بن عثمان بن سعید عمری (م 304 یا 305).
3. ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی (م 326).
4. ابولحسن علی بن محمد سمری (م329).